Architectuur Amsterdam

 

De inhoud van deze pagina wordt momenteel geschreven of is nog onder redactie. Op dit moment korte bio's en links naar de bureaus van de geïnterviewde architecten. Binnenkort meer.

 

Jo Coenen (1949)

studeerde aan de Technische Universiteit Eindhoven. Hij werkte vanaf 1979 enige tijd voor Aldo van Eyck & Theo Bosch in Amsterdam. In datzelfde jaar startte hij in Eindhoven zijn eigen architectenbureau, dat in 1990 naar Maastricht verhuisde. Inmiddels zijn er ook vestigingen in Amsterdam, Berlijn en Luxemburg. Hij was Rijksbouwmeester van november 2000 tot en met oktober 2004.

Coenen bouwde een reeks bibliotheken, zoals in Heerlen (1986), Maastricht en Amsterdam. Algemeen geroemd werden zijn stedenbouwkundige ontwerpen voor de Vaillantlaan in Den Haag, het KNSM-eiland in Amsterdam en het Céramique-terrein in Maastricht. Andere bekende werken zijn  de Vestedatoren in Eindhoven, het Nederlands Architectuurinstituut in Rotterdam en het ontwerp voor het Van den Ende Theater in Amsterdam.

Coenen was hoogleraar aan de technische universiteiten van Karlsruhe, Aken, Lausanne en Eindhoven en is op dit moment hoogleraar aan de Technische Universiteit Delft.

 

Han van den Born (1958)

studeerde architectuur aan de TU Delft. Tijdens zijn studie was hij werkzaam bij bureau Chlimintzas te Delft, na zijn studie bij Office for Metropolitan Architecture (OMA) in Rotterdam. Sinds 1989 is Han van den Born werkzaam bij KCAP, waar hij in 1998 benoemd werd als partner. Hij werkt aan een groot aantal architectonische en stedenbouwkundige projecten in Nederland.   

KCAP Architects & Planners  

 

Frank Bijdendijk (1944)

studeerde bouwkunde aan de TU te Delft. Hij werkte als projectmanager bij Bredero te Utrecht en bij MAB Projectontwikkeling te Den Haag en als technisch directeur bij Lunetten BV te Utrecht. Van 1982 tot en met 30 juni 2008 was hij algemeen directeur bij woningbouwvereniging Het Oosten te Amsterdam. Na een fusie in 2008 met de Algemene Woningbouw Vereniging werd hij directeur van de nieuwe woningcorporatie Stadgenoot. Hij is een bevlogen volkshuisvester en zeer geïnteresseerd in maatschappelijke doelen. In de wereld van vastgoed, projectontwikkeling en volkshuisvesting wordt hij beschouwd als opinieleider.

 

Felix Claus (1956)

richtte in 1987 met Kees Kaan Claus en Kaan Architecten op. Het bureau heeft vestigingen in Amsterdam en Rotterdam, waarbij Felix Claus kantoor houdt in Amsterdam. Hij geeft les aan de ETSA in Madrid en is professor aan de ETH Zürich. Woont in Amsterdam en Tokio.

Werken van Claus en Kaan zijn onder meer de Nederlandse Ambassade in Maputo, het Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen, het Stadsarchief in Amsterdam, het Nederlands Forensisch Instituut in Den Haag, de Faculteit Farmacologie in Granada en enkele gemeentehuizen in Nederland. Grote toekomstige werken zijn het Paleis van Justitie in Amsterdam, het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO/KNAW) in Wageningen en de stadsuitbreiding van Barcelona 'El Prat de Llobregat', Spanje.

Felix Claus was een van de ontwerpers van het stedenbouwkundig plan voor grote delen van IJburg.

 

Frits van Dongen (1946)

studeerde bouwkunde aan de Technische Hogeschool Delft. In 1985 richtte hij Van Dongen Architecten in Delft op en in 1988 was hij een van de oprichters van de Architekten Cie, waarvan hij nog steeds deel uitmaakt.

Frits van Dongen heeft veel gebouwd. Onder meer stadsschouwburg De Harmonie in Leeuwarden (1994), Megabioscoop Pathé cinema en Heineken Music Hall in Amsterdam Zuidoost (2001), het Stadskantoor te Enschede (2001), The Whale in het Oostelijk Havengebied in Amsterdam (2000), Batavia in Amsterdam (2002), De Admiraal, Rotterdam (2003) en het Conservatorium in Amsterdam (2006).  Als stedenbouwer was hij (mede)verantwoordelijk voor het Funenpark in Amsterdam, voor grote delen van IJburg, van de binnenstedelijke herontwikkeling in Hengelo.

 

Adriaan Geuze (1960)

richtte in 1987 samen met Paul van Beek het bureau West 8 Landscape Architects op

West 8 maakte onder meer een ontwerp voor de beplanting rond Schiphol en een schelpen-landschap aan de voet van de Oosterscheldedam. Het bureau deed in de jaren ’90 de herinrichting van het Rotterdamse Schouwburgplein. Grote waardering kreeg Adriaan Geuze’s stedenbouwkundig plan voor Borneo-Sporenburg in Amsterdam (1993). In december 2007 won West 8 de prijsvraag voor een nieuw park op Governors Island bij Manhattan.

West 8 houdt zich onder meer bezig met oplossingen voor het stijgende zeewaterniveau. Een daarvan is het aanleggen van grote eilanden voor de kust, 25 kilometer ten westen van de kustlijn. Adriaan Geuze is hoogleraar landschapsarchitectuur aan de Harvard-universiteit.

studeerde aan de technische universiteit in Delft. In 1985 richtte hij te Rotterdam VillaNova Architecten op, waarvan hij eigenaar-architect is. Zijn bureau houdt zich voor een belangrijk deel bezig met hergebruik van industrieel erfgoed, restauratie, renovatie en ingepaste nieuwbouw.

Bekende restauratie/renovatieprojecten zijn in Amsterdam: de gebouwen Afrika en Loods 6 in het Oostelijk Havengebied, portiekwoningen aan de Hoofdweg, de Nieuwe Akbar, het archiefterrein van het voormalige Raadhuis van Over-Amstel; in Rotterdam: Te Hoogerbrugge, de Sleephelling. Voor de Nieuwe Akbar ontving hij de Geurt Brinkgreve Bokaal 2006, een renovatieprijs van de stad Amsterdam.

 

Guy Rombouts (1949)

werd opgeleid als drukker-typograaf en werkt sinds de jaren zeventig aan alternatieve communicatiesystemen. Volgens Rombouts is er via onze taal geen directe communicatie mogelijk. In zijn vroegste taalexperimenten beeldde hij de 26 letters van het alfabet met objecten uit: met keien, munten, nagels. Dit resulteerde in 1983 in een uitgave van zijn Drieletterwoordenboek. Een jaar later kwam hij tot een nieuw alfabet, het  AZ-ART. Elke letter correspondeert met een vorm, een lijnstuk. Zo is de vorm voor de letter C een curve. Met die lijnstukken kunnen woorden gevormd worden. Guy Rombouts werkte samen met zijn vrouw Monica Droste (1958) die in 1998 overleed. Met het AZ-ART ontwierp hij in het oostelijk Havengebied 9 bruggetjes, en verder onder meer in het Brusselse metrostation Tomberg, zuilen in Antwerpen. Naast het AZART maakt Rombouts nog steeds nieuwe alfabetten en werkt hij ook nog steeds met het oudere systeem van objecten en letters.

 

is stedenbouwkundig ontwerper bij de Dienst Ruimtelijke Ordening van de gemeente Amsterdam. Vanaf 1987 hield hij zich bezig met het Oostelijk Havengebied. Dat deed hij op uitnemende wijze.

Hij was overal bij, coördineerde, corrigeerde, had een eigen belangrijke inbreng. Hij ontwierp zelf het imponerende plan voor De Rietlanden, trad namens de gemeente op bij de ontwikkeling van de andere plannen en had de supervisie over de inrichting van de openbare ruimte. Hij houdt zich met verschillende nieuwbouwprojecten bezig, zo is hij supervisor van de hoogbouwstrip in Overhoeks, het voormalige Shell-terrein. Hij is voorzitter van een supervisieteam, die de stedenbouwkundige en architectonische kwaliteit van Hengelo bewaakt.

 

Sjoerd Soeters (1947)

studeerde bouwkunde aan de Technische Hogeschool Eindhoven. In 1979 richtte hij samen met zijn vrouw Merle Soeters-Stefels een eigen architectenbureau op. In 1997 trad Jos van Eldonk toe tot de maatschap, in 2001 Dana Ponec, die het bureau in 2007 weer verliet. Sinds 2007 heet het bureau Soeters Van Eldonk Architecten. Er zijn ongeveer 80 medewerkers.

Sjoerd Soeters heeft een grote reputatie in stedenbouw. Zijn plan voor het Java-eiland in Amsterdam is groots. Een dergelijke buurt ontwierp hij ook Sluseholmen in Kopenhagen. Het Masterplan Mariënburg gaf Nijmegen meer kleur, bij Den Bosch werd het ietwat omstreden kastelenplan Haverleij uitgevoerd. Voor Den Haag ontwierp hij het beroemde masterplan De Resident. Recenter is zijn masterplan voor het stationsgebied in Zaandam. Enkele markante gebouwen van Soeters zijn Circus Zandvoort in Zandvoort en De Piramides, appartementen in Amsterdam.

Koen van Velsen (1952)

volgde LTS, MTS en de Academie van de Bouwkunst. Hij werkte bij Van der Pol, Blom, Assendelft en Koning (1971-77). In 1977 startte hij zijn architectenbureau in Hilversum. Hij ontwierp zijn eigen woning en architectenbureau in het centrum. In 2009 werd hij de nieuwe Spoorbouwmeester.

Hij kreeg diverse prijzen voor zijn werk, onder meer de Rietveldprijs voor het Universiteitsmuseum in Utrecht (1997) en de BNA-kubus 2002 voor zijn oeuvre.

Bekende werken zijn onder meer de bibliotheek van Zeewolde, de Kennispoort in Eindhoven, de uitbreiding van het Raadhuis in Terneuzen, de Megabioscoop op het Schouwburgplein te Rotterdam,

het Universiteitsmuseum in Utrecht, de Nederlandse Film en Televisie Academie te Amsterdam,  

het Commissariaat voor de Media in Hilversum.

 

Rudy Uytenhaak (1949)

studeerde architectuur en stedenbouw aan de Technische Universiteit Eindhoven. In 1980 richtte hij zijn eigen architectenbureau op, dat meer dan veertig medewerkers telt. Hij was hoogleraar aan de Technische Universiteit Eindhoven (1990-1993) en is hoogleraar aan de Technische Universiteit Delft (sinds 2003).

Uytenhaak won onder meer de Wibautprijs (1993), de Themaprijs Duurzaam Architect van het jaar (2006) en werd uitgeroepen als Architect van het Jaar in 2008.

Rudy Uytenhaak ontwierp onder meer het VROM-kantoor naast station Haarlem, het woongebouw Droogdok naast Amsterdam Centraal, het Olympisch Kwartier in Amsterdam, het Cascade en Technologiegebouw van de Technische Universiteit Eindhoven, het Huis voor Schoone Kunsten in Apeldoorn en woongebouw Hoop, Liefde en Fortuin in Amsterdam. Uytenhaak is een pionier op het gebied van ‘verdichting’.

 

is beeldend kunstenaar en vanaf 1987 adviseur beeldende kunst in de openbare ruimte. Hij was adviseur in het Oostelijk Havengebied, en is lid van de Programmaraad van het Virtueel Museum Zuidas. Hij is coördinator onderwijsprojecten aan het Lectoraat Kunst en Publieke Ruimte van de Gerrit Rietveld Academie.

Als kunstenaar is hij gespecialiseerd in het ontwerpen en uitvoeren van theater decors, interieur architectuur en ruimtelijke objecten. ‘Ik sta voor originele en creatieve oplossingen die in goede samenspraak met de opdrachtgever leiden tot een niet alledaags resultaat.’

 

 

Ton Venhoeven (1954)

studeerde in 1985 af aan de Technische Universiteit Delft. In 1988 startte hij in Amsterdam een bureau met de architecten Van Duivenbode en De Jong. In 1995 richtte hij zijn eigen bureau op. Hij is sinds 2005 hoogleraar aan de Technische Universiteit Eindhoven. Sinds augustus 2008 is hij Rijksadviseur voor de Infrastructuur.

Bekende projecten van VenhoevenCS zijn o.a. de Jan Schaeferbrug in Amsterdam, het laboratorium voor de Voedsel en Waren Autoriteit in Zwijndrecht, de brede school Forum 't Zand in Utrecht en Sportplaza Mercator in Amsterdam.

Het werk van VenhoevenCS kenmerkt zich door maatschappelijke en culturele betrokkenheid.

 

Christian Rapp (1963)

had voorheen een bureau met Stephan Höhne, met vestigingen in Duitsland en Nederland. De Nederlandse vestiging werd geleid door Christian Rapp, met Birgit Scheulen als zijn rechterhand. Rapp en Höhne gingen in 1999 uit elkaar, Scheulen en Rapp, die intussen getrouwd waren, gingen samen verder als architectenbureau Rapp + Rapp. Rapp werd per september 2007 benoemd tot deeltijdhoogleraar aan de Technische Universiteit Eindhoven.

Samen met zijn oudere Duitse collega Hans Kollhoff ontwierp Christian Rapp het beroemde gebouw Piraeus (1994) op het KNSM-eiland. Ontwerpen van zijn bureau zijn onder meer de Openbare bibliotheek Utrecht, woongebouw Chicago in Amsterdam, Centrum Ypenburg, woningen op Slot Haverleij bij Den Bosch, een toren aan de Zuidas, de hoge woontoren De Kroon bij Den Haag CS,

´Wat we in Duitsland hebben geleerd is het werken van groot naar klein. In Nederland gebeurt bij de opleidingen juist het omgekeerde: van klein naar groot.’  

 

Marlies Rohmer (1957)

studeerde Bouwkunde aan de TU Delft. In 1986 richtte ze Architectenbureau Marlies Rohmer op, dat nu circa 20 medewerkers heeft. Een groot deel van de opdrachten bestaat uit scholen, woningbouw en stedenbouwkundige plannen.

Haar werken zijn onder meer scholencomplex De Vijver in de Haagse wijk Wateringse Veld, Brede School Het Spectrum in Den Haag, appartementen de Noordkop te Amsterdam, dagcentrum verstandelijk gehandicapten De Zeester in Noordwijk, Brede School De Matrix in Harderwijk, moskeeverzamelgebouw Fusion in Amsterdam, drijvende woningen op IJburg, Amsterdam. Ze is supervisor van een deel van de Westelijke Tuinsteden.

Paul Wintermans (1950)

studeerde aan de TU in Eindhoven. Sinds 1995 leidt hij het bureau Quist Wintermans Architekten te Rotterdam. Hij legt zich meer en meer toe op civiele werken Enkele werken: de lange brug 2005 op IJburg, de spoorbrug over de IJssel in Zwolle, waterkering ‘De Kromme Nol’ in Wijk bij Aalburg, fietshelling Harsenbrug te Rozenburg, fiets- en voetgangersbrug over het Apeldoorns Kanaal te Apeldoorn. Verder een paviljoen op de wereldtentoonstelling in Lissabon (1998), het Aquinohof in de Rijnstraat te Amsterdam, de H-Pier op Schiphol en het Forumgebouw van Wageningen UR.  

Paul Wintermans was lid van het Stimuleringsfonds voor de Architectuur en supervisor vormgeving voor de HSL-Zuid en Rijksweg 73 Zuid. Op dit moment is hij supervisor voor Rotterdam Airport.